حال یک مدیریت مستقل منابع آب و اصلاحات آبی می‌تواند به داد این دو شریان حیاتی و تمدن ساز برسد، توسعه پایدار درخصوص کارون از سال ۱۳۳۲* روند دخالتی و مهندسی تهاجمی* نسبت به انها آغاز شد لذا یک مدیریت مستقلی برای منابع آب تشکیل شود که تنها مدیریت پایشی را بر عهده داشته باشد و تصمیم گیری های کلان در باره منابع و مصارف حوضه های آبی را با مشارکت واقعی تمامی ذینفعان و ذی مدخلان به خصوص کشاورزان ان هم در قالب تشکل‌های مستقل مردم نهاد انجام دهد با اشاره به اینکه تنش آبی به وجود آمده در خوزستان و حوضه زاینده رود میتوان به طرح‌های سدسازی و انتقال آب از سرشاخه‌های کارون بزرگ و زاینده رود برشمرد و به جای اینکه این زخمها را التیام دهیم و مرهمی بر روی آنها بگذاریم متاسفانه مافیای آب کاری کرده است که استانی مثل* خوزستان اصفهان و چهارمحال و بختیاری* که پر آب ترین جلگه ها ونیز پر آب ترین حوضه آبخیز را در کشور را داشته اند به عنوان تشنه ترین مناطق کشور تبدیل شود لذا برای احیای رودخانه ها و حل معضل آب در کشور به یک عزم ملی نیاز است و در این راستا لازم است قوای سه گانه به خصوص قوه مجریه یک جراحی اساسی انجام شود تا هم دستگاه دولت کوچک تر شود و هم آنچه از آن به عنوان_ لانه فساد مافیای آب خواننده_ میشود، و لانه ان در وزارت نیرو برچیده شود و مدیریت سازه ای آب را برای همیشه از بین ببریم و حوزه‌های آبریز بیش از این تخریب نشوند و دشت ها را با اجرای طرح‌هایی مثل طرح تعادل بخشی احیا و نجات بدهیم و یکی دیگر اینکه صنایع آب بر از مرکز کشور به حاشیه حوزه خلیج فارس و دریای عمان انتقال دهیم تا از حداقل دو میلیارد متر مکعب آب از سرشاخه ها و بالادست کارون و زاینده رود به مناطق کویری برای صنایع فلزی و فولاد و غیره استفاده می گردد کاهش داده و البته استفاده آب شرب را باید استثنا قائل شده با توجه به اینکه در حال حاضر کارون به عنوان بزرگترین و پرآب ترین رودخانه کشور به طول حدود ۸۹۰ کیلومتر تنها رودخانه قابل کشتیرانی ایران بوده است متاسفانه از سال ۱۳۳۲ روند تعارضی و مهندسی تهاجمی قرار گرفته و زاینده رود نیز دچار توهم آبی قرار گرفته، و نه خود اینکه کارون با مخاطره بزرگ زیست محیطی و از دست دادن بخش کشاورزی می گردد و هر روز با افزایش انتقال آب به حوضه زاینده رود باعث لاغر شدن کارون و نگاه توسعه طلبانه به زاینده رود گردیده همانطوری که حال می بینیم هر دو این رودهای بزرگ مورد چالش قرار و دلالی آب در آنها توسط مافیا روز به روز بیشت قرار گرفته لذا پیشنهاد می گردد در اسرع وقت یک مدیریت مستقل با حضور تمامی ذینفعان و ذی مدخلان تشکیل و میرابی آنها را به ذینفعان واقعی که خود مردم هستند بسپاریم و دست دولت را از دلالی آب کوتاه نموده و وزارت نیرو فقط فقط بر اساس قوانینی که مورد اصلاحات آبی قرار می گیرد داشته باشد و اگر این دو مقوله انجام نشود قطعاً تا ۵ سال آینده نامی از کارون و زاینده رود به معنای واقعی نخواهیم داشت.
سید طاهر نوربخش چلوانی
دبیر اجرایی خانه کشاورز استان چهارمحال و بختیاری
